Creatie en reflectie: Maakbaarheid.

We zien het overal om ons heen. Gemaakte idealen, gemaakte mensen. We moeten zoveel en daarnaast kunnen we alles. We moeten alles hebben en als we dit dan kwijt zijn, ontstaat er paniek. 

Waarom wil de westerse maatschappij dit allemaal? Waarom moet je een dure smartphone, tablet, pc. Waarom moet alles duurzaam zijn, ecologisch, vernieuwend?

Deze maatschappij is gemaakt. In principe is het echte niet meer te onderscheiden van het neppen. Alles is gemaakt. Kortom, het begrip maakbaarheid.

Tijdens een les creatie en reflectie werden we gevraagd naar elkaars collages te kijken. Mijn mede student Lisa van der Pluijm kwam met deze term. Een zeer inspirerend verhaal. Zeker toen we naar haar college keken.

Waar ik eigenlijk naar toe wil is het volgende. Ken je die barbies nog? Totaal van plastic, te lange benen, een te mooi gezicht. Als we het over maakbaarheid hebben is dit het ideale voorbeeld. Maar zelfs Barbie is niet gelukkig volgens de fotografe Dina Goldstein, uit Vancouver.

Passedout - Dina Goldstein

Haircut - Dina Goldstein

Headless - Dina Goldstein

Dit was hem weer,

Tot de volgende,

Liefde, 

DYAN!

De herfst.

Het is afgelopen met het mooie zomerse weer. De herfst heeft zijn intrede gedaan. Onder het genot van een kop thee kruip je lekker op de bank voor de tv of met een goed boek. Ik moet eerlijk bekennen dat ik de herfst niet eens zo erg vind. Juist in de herfst Komen mensen dichter bij elkaar. Mensen gaan minder snel de deur uit en juist daarom komen de fijne gesprekken naar boven thuis. 

Functionalisme. Ja, nog een keer!

Maandag is eigenlijk zo dag dat je niks wilt doen of moet doen. Gewoon een beetje uit je neus eten. Lijkt me op dit moment geen goed idee, want ik ben stront verkouden. Eigenlijk was deze maandag zo saai nog niet. Helemaal niet zelfs. Ik heb me prima vermaakt tijdens kunstgeschiedenis en de lezing over het functionalisme aan de BKV.

Goed begin van de week.

Maandag ochtend beginnen we de week met een gast college van Anne van der Zwaag. Anne van der Zwaag is een echte duizendpoot in de wereld van kunst en cultuur. Het college waar in zij uitlegde hoe haar leven in elkaar steekt, heeft mijn ogen geopend. als kunstmanager krijg je nooit een 9 tot 5 baan. Je mag er vanuit gaan dat je de hele week druk bezig bent met opdrachten en het onderhouden van je netwerk.

Netwerken.. je wordt er mee overspoeld. De ene vakdocent zegt: "Neem verschillende rollen aan, speel een groot toneelstuk. Dat doet toch iedereen?" De andere vakdocent zegt weer: "Wees jezelf, bezoek borrels, laat je gezicht regelmatig zien en bedenk wie er interessant kan zijn voor jou netwerk." Ik weet het allemaal niet meer. Ik laat het een beetje aan Linkedin over. Linkedin is toch vrij makkelijk. Personen die interessant lijken voor je netwerk laat Linkedin gewoon zien, het enige wat jij hoeft te doen is connecten. Ging het in het echt maar zo makkelijk. "Hoi! Connecten?"

Dus wil je connecten? Dan weet je me wel te vinden op Linkedin.

Networking

Dat was hem weer!

Tot de volgende,

Liefde,

Dyan

Geen gedoe!

Voor het vak Kunst en design geschiedenis heb ik zo juist het artikel "Loos ornament en misdaad" gelezen. Een tekst van Adolf Loos uit 1908.

Een nieuwe jaar.

Maandag is het nieuwe schooljaar ingeluid. 

Maandag om 09:00 werden allen VADM studenten verwacht, om samen met de hoofddocent Robert-Jan en Petra de plannen voor het komende jaar door te nemen. Oef! 07:00 uur een wekker was wel weer even wennen na zo'n lekkere vakantie. 

Na deze korte en krachtige introductie kregen we het vak visie ontwikkeling. Een vak waar we met studenten en docenten onze kennis en ervaringen mogen delen. Het is nou eenmaal zo, studeren doe je echt niet in je eentje. Tenminste niet aan de HKU.

Vervolgens werden we uitgenodigd voor het vak kunst en design geschiedenis. In het laatste blok van jaar één hebben we al met dit vak kennis mogen maken. Alleen dit blok behandelen we een totaal ander onderwerp. Het modernisme en postmodernisme. Twee hele recentelijke kunst stromingen. Zelf weet ik nooit zo goed wat ze onderscheid van elkaar. Onze docent vertelde daarom dan ook om te kijken naar de overeenkomsten. Eigenlijk vind ik dit een hele mooie gedachten. Kijken naar gelijkenissen in plaats van verschillen geeft jezelf als persoon vaak ook een positievere houding, ten opzichte van anderen.

Deze week staan nog de vakken visual culture en creatie en reflectie op het programma. Twee vakken waar ik erg benieuwd naar ben.

Ohja! Voor ik het vergeet te zeggen. Er werd de studenten verteld dat we ons blikveld moeten verbreden. Voor mij persoonlijk betekend dit dat ik architectuur wat moet los laten en mijzelf meer moet openstellen voor de andere disciplines. Beeldende kunst en design is zoveel meer dan alleen architectuur. 

Dit was hem weer voor vandaag.

Tot de volgende!

Liefde! 

Dyan