dinsdag 23 april 2013

Het koningslied.

Na een week heb ik het toch maar geprobeerd. Ik kon er niet om heen, iedereen heeft het er over. Aangezien ik geen tv heb en dus al die ellende en discussie mis, heb ik het even opgezocht op Youtube. 

Het koningslied. Vandaag met cultuur en argumentatie gebruikte de docent dit lied om aan te geven hoe de hoge klasse in de samenleving weer de moed vond om te zeggen wat zij nu eigenlijk vinden. Het ontbreekt aan smaak, zit vol van taalkundige fouten en is ook nog eens Nederlandstalig.

Na een korte discussie in de klas, waar de meningen duidelijk verdeeld waren, begon ik mij af te vragen waar wij ons Nederlanders toch zo druk om maken.

Na het te hebben geluisterd ben ik tot de conclusie gekomen dat het inderdaad een lied is met veel taalfouten, met te veel mensen gezongen is en het rappen ook niet echt iets toevoegt, maar daar gaat het helemaal niet om. Dit lied straalt trots uit. Trots dat wij een nieuwe koning krijgen. Een emotie die je graag met iedereen wilt delen. En emoties gaan taal noch smaak te boven.

Net als met kunstwerken doet het er niet toe wat mooi is of niet. Als een kunstenaar in zijn werk zijn emotie stopt wil ik het leren begrijpen. Ik kijk er niet na omdat ik het mooi vind of omdat de kleuren mij zo aanspreken. Nee, ik wil het verhaal voelen, ervaren en vervolgens delen met anderen.

Denk daar maar eens over na, voor dat wij weer over smaak beginnen.

Dag,

LIEFDE

Dyan

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Powered By Blogger