In drie keer vijf zinnen zeggen wie je bent, wat je kan en wat je wilt. Eigenlijk wil ik heel veel, maar weet ik nooit goed hoe ik zoiets op papier moet zetten. Ik dacht.... Ik ga deze drie vijflijners, die ik laatst gepresenteerd heb, met jullie delen.
Ik
ben aanwezig.
Soms
heb je van die momenten dat je in de kroeg staat en de hele kroeg je lijkt aan
te kijken.
Eigenlijk
heb ik dat dus heel vaak. Niet omdat ik zo geile verschijning ben, maar omdat
ik nog al lomp ben, hard praat en in mijn enthousiasme vaak niet weet waar ik
het zoeken moet. Tijdens dat soort momenten lijk ik op een aardbei, zo kleurt
mij hoofd enzo.
Achteraf
moet ik dan huilen. Huilen van het lachen.
Zo
leerde ik luisteren.
Mijn
beste vriendinnetje heeft geen blad voor haar mond. Zij zegt graag waar het op
staat. Wanneer wij dan een gesprek hebben. Ik bedoel wanneer zij een dialoog
voert, want je komt er echt niet tussen. Luister ik graag. Ik vind het fijn om
met mensen mee te denken en hun zorgen te voelen. Ook al gaat het over welke
kleur bikini je deze zomer gaat kopen. Het maakt mij niet uit. Ik luister
gewoon graag, je snapt nu dus ook hoe ik dit talent ontwikkeld heb.
De
kern van kunst maken.
Elke
gek kan tegenwoordig kunst maken. Likje daar, strijkje zus. En dan vertellen
wat de essentie van de boodschap is door de moeilijke compositie met zijn
perfecte gevoel voor kleur. En dat dan allemaal in vijf minuten. En toen vroeg
ik: "ja, en nu?" Met zijn bek vol tanden en stotterend zag ik meneer de
kunstenaar wit wegtrekken en bijna in huilen uitbarsten. Toen ben ik maar naar
huis gegaan.
Dankjewel Joep Luycx voor deze fijne techniek.
Tot de volgende,
Dyan
Geen opmerkingen:
Een reactie posten